Το θέμα των τηλεφωνικών ψηφοφοριών, που διενεργεί η ΕΣΗΕΜ-Θ, τέθηκε, για άλλη μία φορά, στη συνεδρίαση του δ.σ., την Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009. Δεν πρόκειται να γράψω τι είπε ο ένας και τι ο άλλος. Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του. Θα γράψω, όμως, μια ιστορία, την οποία μπορεί να επιβεβαιώσει ο Παν. Νεστορίδης, που έχει και καλή μνήμη:
Όταν ήμουν μέλος του δ.σ., κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων, ζητήθηκε να εγκριθεί η έκδοση ανακοίνωσης. Όταν έφθασε η σειρά μου, προεδρεύοντος του Δ. Γουσίδη, έκανα πρόταση, να μην εκδοθεί ανακοίνωση, αλλά να προχωρήσουμε σε άλλες ενέργειες ως Ένωση. Ακολούθησαν οι υπόλοιποι σύμβουλοι, που τάχθηκαν υπέρ της έκδοσης ανακοίνωσης. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, έκπληκτος διάβασα ότι η ανακοίνωση εκδόθηκε... ομόφωνα! Όταν αναζήτησα τον γραμματέα του δ.σ., πήρα την απάντηση: "Ναι, διατύπωσες άλλη πρόταση, αλλά στο τέλος της ψηφοφορίας δεν είπες ότι διαφωνείς με την έκδοση ανακοίνωσης"! Στο ερώτημά μου "τότε, τι διάολο διατύπωσα άλλη πρόταση", εισέπραξα ένα υπέροχο μειδίαμα.
Αυτά. Απλά επισημαίνω ότι η ιστορία μου έχει να κάνει με ψηφοφορία κατά τη διάρκεια συνεδρίασης -κι όχι τηλεφωνική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου