Τα σχόλια σε ένα δημοσίευμα του Newsit, που αναπαράγει αβασάνιστα ένα δημοσίευμα του "Έθνους της Κυριακής", στάθηκαν αιτία γι αυτό το το σημείωμα. Το δημοσίευμα αφορά τη "μαύρη τρύπα εκατομμυρίων" της TV100. Και τα σχόλια είναι, τουλάχιστον πανηγυρικά, για το κανάλι που θα κλείσει... Όπως πάντα, χαιρόμαστε όταν ψοφάει η κατσίκα του γείτονα χωρίς να σκεφτούμε ούτε λεπτό ότι η ασθένεια που την προσβάλει δε θα σταματήσει στο φράκτη και θα περάσει και στα δικά μας ζωντανά...
Τις τελευταίες ημέρες αυτό που γίνεται στα ΜΜΕ της χώρας, δεν έχει προηγούμενο. Κι είναι μόνον η αρχή. Κλείνουν εφημερίδες, κανάλια απολύουν κόσμο, ραδιόφωνα μετατρέπονται σε... τζουκ μποξ, συλλογικές συμβάσεις εργασίας καταργούνται, κ.λπ. κ.λπ. Κι έχεις κάποιους να χαίρονται, που "αυτή η ιστορία παίρνει τέλος". Τόσο αδαείς;
Καταριούνται όσους δουλεύουν στα δημόσια ΜΜΕ, λες κι είναι οι εργαζόμενοι αυτοί που κάθισαν στο ίδιο τραπέζι με τον Θόδωρο Πάγκαλο και τα ΄φαγαν μαζί. Κανείς δε ρωτάει, για παράδειγμα, κάτω από πιο καθεστώς εργάζονται οι δημοσιογράφοι στα δημοτικά ΜΜΕ. Τι σύμβαση έχουν; Είναι μόνιμοι υπάλληλοι; Πόσοι παίρνουν το βασικό μισθό; Πόσοι παίρνουν υπερωρίες; Πόσοι χαρίζουν τις υπερωρίες τους επειδή μια είδηση βγήκε εκτός ωραρίου τους αλλά πρέπει να καλυφθεί; Κι από δίπλα τους, οι οπερατέρ, οι μοντέρ, οι σκηνοθέτες.
Την ίδια στιγμή, εκθειάζουν την ιδιωτική πρωτοβουλία στα ΜΜΕ. Όλα αυτά τα μέσα, δηλαδή, που μοναδικό σκοπό έχουν το κέρδος και τους πασάρουν ως είδηση το χωρισμό ενός πρώην μοντέλου με έναν πρώην βιομήχανο (για παράδειγμα) ο οποίος έκλεισε τις περισσότερες επιχειρήσεις του, έστειλε στην ανεργία 45χρονους με παιδιά και "την έκανε" για το Λονδίνο, ή το Παρίσι, για να ζήσει τον έρωτά του με τη νέα του αγαπημένη. Τι είδηση, αλήθεια... Προτιμούν να βλέπουν εκπομπές για καλλίπυγες νεαρές, που κλείστηκαν σε ένα σπίτι με κάποιους φιλόσοφους του καφενείου. Κι έπειτα να σχολιάζουν πως "φταίνε οι πολιτικοί". Οι ίδιοι, δε φταίνε ποτέ. Λες και οι πολιτικοί κατέκτησαν την εξουσία με πραξικόπημα και δεν εκλέχθηκαν νόμιμα.
Αλλά η κριτική, κριτική. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν βλέπουν ποτέ ούτε ακούν τα δημοτικά μέσα. Γνωρίζουν γι αυτά ό,τι τους έχουν πει. Προσωπική άποψη; Μηδέν. Και ποτέ δεν αναρωτιούνται ποιοι έχουν συμφέρον από το να κλείσουν είτε τα δημοτικά ΜΜΕ, είτε τα κρατικά.
Κανείς δεν υποστηρίζει ότι η κατάσταση αυτή πρέπει να διαιωνίζεται. Ότι τα μέσα αυτά πρέπει να καλύπτουν πελατειακές σχέσεις των διοικούντων. Όμως, αλήθεια, ποιος εγκατέστησε αυτό το καθεστώς; Πόσοι είναι αυτοί που, πράγματι, δεν αξίζουν τα λεφτά τους;
ΚΑΝΕΙΣ δε γνωρίζει ότι στα δημοτικά ΜΜΕ της Θεσσαλονίκης εργάζονται οι απολυμένοι της ΒΙΑΜΥΛ, απολυμένοι άλλων εταιριών, που βρέθηκαν στο δρόμο κι ο δήμος Θεσσαλονίκης -όπως κι άλλοι δήμοι- τους έδωσαν δουλειά. Κανείς δε γνωρίζει ότι στα δημοτικά ΜΜΕ της Θεσσαλονίκης βρήκαν εργασία οι απολυμένοι της Δημοτικής Τηλεόρασης Καλαμαριάς (όταν δήμαρχος ήταν ο Θρ. Λαζαρίδης), της Αργώ TV, του Διαδημοτικού Ραδιοφώνου 9ο Κύμα, μιας φιλόδοξης προσπάθειας δήμων της δυτικής Θεσσαλονίκης, στην οποία συμμετείχαν και υπογράφοντες τα διάφορα ρεπορτάζ κατά των δημοτικών ΜΜΕ, και η οποία όλοι θυμούνται πού κατέληξε και πώς...
Σε όλη αυτήν την επίθεση, περιμένω την ΕΣΗΕΜ-Θ να πάρει θέση στη συνεδρίαση της Τετάρτης. Να μη μετατραπεί σε "Ένωση που έβλεπε τα τρένα να περνούν". Γιατί πολλά τρένα, τώρα τελευταία, έχουν ξεκινήσει από το σταθμό. Το καθημερινό "Βήμα" ήταν ένα απ' αυτά...
Και μην ξεχνάτε συνάδελφοι: Όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, το επόμενο που θα τυλιχθεί στις φλόγες, είναι το δικό σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου